Μελισσοκομικά Περιοδικά

Ο ειδικός τύπος είναι κάτι που πάντα παρακολουθώ με πάθος.
Τα περιοδικά "ποικίλης ύλης" μου είναι συνήθως αδιάφορα, ποτέ δεν ξοδεύτηκα να τα προμηθευτώ, σπάνια δε θα τα ξεφυλλίσω, συνήθως στην αναμονή του σαλονιού κάποιου ιατρείου (παρεμπιπτόντως, το τι απηρχειωμένο τεύχος έχω βρει σε αντίστοιχα σαλόνια δε λέγεται. Διετίας και τριετίας τεύχη. Κάποιες φορές εντούτοις έχει ενδιαφέρον να διαβάζεις ειδήσεις, γεγονότα και προβλέψεις που ήδη είναι παρελθόν).
Τεύχη ειδικών περιοδικών στοιβαγμένα σε κούτες με ακολουθούσαν στις περιπλανήσεις μου ανά την Ελλάδα.
Η μελισσοκομία στην Ελλάδα ευτύχησε να έχει ιδιαίτερα καλά θεματικά περιοδικά.

Η "Μελισσοκομική Επιθεώρηση" είναι το αρχαιότερο από αυτά που κυκλοφορούν αυτήν τη στιγμή.
Ιδιαίτερα προσεγμένο με καλούς αρθογράφους, επιστήμονες και μη.
Κάτι που το κάνει (σε μένα τουλάχιστο) δυο φορές πιο σημαντικό, είναι το ότι εκδίδεται στη Θεσσαλονίκη. Εντάξει, δεν είμαι πολύ τοπικιστής αλλά ό,τι έχει σχέση με τη Β.Ελλάδα το συμπαθώ κάτι παραπάνω. Όπως τις θεϊκές παραλίες της Χαλκιδικής για παράδειγμα.
Στη βιβλιοθήκη μου υπάρχουν δεμένα σε τόμους τα τεύχη από το 1996.
Τους θεωρώ το καλύτερο βιβλίο μελισσοκομίας, και αυτό συστήνω για αγορά σε όποιον με ρωτά "με ποιο βιβλίο να αρχίσω την περιπλάνησή μου?".
Εκτός από τα ειδικά άρθρα και αφιερώματα θα βρει κανείς εκατοντάδες απόψεις, τεχνικές, πατέντες απλών ανθρώπων, παλιών μελισσοκόμων που η πείρα τους είναι ανεκτίμητη.

Το δεύτερο ειδικό περιοδικό είναι αυτό της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος

με τίτλο "Μελισσοκομικό Βήμα".
Κυκλοφορεί εδώ και 5 χρόνια (έχει φτάσει αισίως στο τεύχος 28). Ξεκίνησε περισσότερο ως επαγγελματικό, συνδικαλιστικό περιοδικό, αλλά γρήγορα μετασχηματίστηκε σε σύγχρονο στη δομή και στην εμφάνιση μέσο ενημέρωσης του μελισσοκόμου.
Καθώς η κοινωνία της μελισσοκομίας είναι μικρή, αρκετά θέματα επαναλαμβάνονται και στα δυο έντυπα, αυτό όμως καθόλου δεν μειώνει την αξία τους.
Σημαντικό να πούμε επίσης ότι και αυτό το περιοδικό εκδίδεται στην επαρχία, συγκεκριμένα στη Λάρισα (σούζα τ΄ αλογάκι), όπου και η έδρα της ομοσπονδίας.



Ένα τρίτο ειδικό περιοδικό είναι το "ΜΕΛΙΑΜΑ", το οποίο αποτελεί έκδοση του Επιστημονικού Κέντρου Μελισσοθεραπείας.
Χωρίς να απευθύνεται πρωτίστως στο μελισσοκόμο, περιέχει χρήσιμες πληροφορίες για τις εφαρμογές των προϊόντων της κυψέλης στη ζωή και την υγεία του ανθρώπου.
Υπάρχουν μάλιστα συχνά θέματα σε προϊόντα λιγότερο γνωστά από το μέλι (κατά την άποψή μου πολλαπλώς σημαντικότερα) όπως η πρόπολη, η γύρη και το κερί.
Βρίσκεται στον 3ο χρόνο της έκδοσής του, στο τεύχος 6.
Το γεγονός ότι όλα τα παραπάνω περιοδικά δεν εκδίδονται μηνιαίως (ανά δίμηνο τα πρώτα και ανά τετράμηνο το "ΜΕΛΙΑΜΑ") βοηθά τα μέγιστα στην αρχειοθέτηση και φύλαξή τους.
Καθώς είμαι συνδρομητής σε 3 ακόμη ξένα περιοδικά, μπορώ να πω ότι το επίπεδο των δικών μας βρίσκεται αρκετά ψηλά, έχοντας βέβαια πάντα κατά νου το μέγεθος της δραστηριότητας σε κάθε χώρα και το επίπεδο της επιστημονικής έρευνας.
Ο λόγος της σημερινής ανάρτησης δεν ήταν πρωτίστως η παρουσίαση των περιοδικών, όσο το αρχειάκι που εδώ θα βρείτε.
Έχω "αποδελτιώσει" ας πούμε, ότι θεώρησα ως σημαντικότερο από όλα τα τεύχη που έχω στη διάθεσή μου. Τα έχω ταξινομήσει (αρχείο xls) σε κατηγορίες ώστε εύκολα κανείς να βρει πληροφορίες στο θέμα που τον ενδιαφέρει.
Το γεγονός ότι η Μ.Ε χρησιμοποιεί ενιαία αρίθμηση των σελίδων των τευχών του ιδίου έτους, βοήθησε ώστε ο προσδιορισμός του άρθρου να γίνεται με αναφορά του έτους κυκλοφορίας και της αντίστοιχης σελίδας. Για το Μ.Β χρησιμοποιώ τον αριθμό τεύχους και την αντίστοιχη σελίδα.
Η τελευταία ενημέρωση του αρχείου, έγινε στις 17/02/2007. Καταλαβαίνετε ότι δεν έχουν περαστεί τα φετινά τεύχη όπως και τα άρθρα του "ΜΕΛΙΑΜΑ". Χωρίς να το υποσχεθώ θα το προσπαθήσω.


Ακούμε Chuck Mangione & Children of Sanchez, θέμα που χρησιμοποιούσα ως "χαλάκι" στις πειρατικές εκπομπές της νιότης μου.

Ευχάριστη Έκπληξη

Σήμερα επιτέλους βρέθηκε ο πολύτιμος χρόνος για μια γρήγορη επιθεώρηση στο δεύτερο μελισσοκήπι, αυτό κοντά στο Κέντρο Υγείας.
Το συγκεκριμένο μελισσοκήπι ήταν το πρώτο, αυτό με το οποίο ξεκίνησα. Ήταν γουρλίδικο, αφού η "επιχείρηση" μελισσοκομία στέφθηκε με επιτυχία. Ήδη ο αρχικός αριθμός κυψελών έχει σχεδόν πενταπλασιαστεί.
Στάθηκε παράλληλα και σωτήριο καθώς δυο φορές μου έσωσε τη ζωή, λόγω γειτνίασης με το Κ.Υ φυσικά και τις σχετικές αλλεργικές αντιδράσεις που έχουμε ήδη αναφέρει.
Ο βασικός λόγος που αναζήτησα και βρήκα τελικά και δεύτερο σημείο εγκατάστασης ήταν η αυξημένη επιθετικότητα που παρατηρούσα στις μέλισσες του συγκεκριμένου τόπου. (Τα συμπεράσματα σε 6-7 μήνες). Δευτερευόντως ήδη είχαν αρχίσει κάποιες "παρενοχλήσεις" από γείτονες και ...φορτηγατζήδες, οι δεύτεροι φρόντισαν να στοιβάξουν βουνά από πέτρες σε απόσταση μικρή (20-30 μέτρα) από τις κυψέλες μου, οι πρώτοι την περασμένη Κυριακή θεώρησαν σωστό να στείλουν τις αρχές να μας "συμμορφώσουν".
Το δεύτερο μελισσοκήπι όπως είπα βρέθηκε, είναι κοντά στη μονή του Αγ. Εφραίμ (μεγάλη η χάρη του...), και αρκετά κοντά στα πεύκα της περιοχής, ούτως ώστε να μην χρειάζεται επιπλέον μετακίνηση για την νεκταροέκκριση του πεύκου. Το καλό όμως έχει μέσα του και το κακό και αυτό το διαπίστωσα σήμερα το πρωί. Θα εξηγήσω παρακάτω.
Το πρώτο μελισσοκήπι βέβαια παρέμεινε ενεργό, οι χώροι τοποθέτησης είναι κυριολεκτικά πολύτιμοι, και εκεί διατηρώ μέχρι 10 περίπου κυψέλες.
Είχα πάνω από έναν, ίσως και δυο μήνες να το επισκεφθώ. Ανοίγοντας την πρώτη κυψέλη (γονίδι που είχα μαζέψει την άνοιξη στο Άργος) βρέθηκα μπροστά σε αυτό το ευχάριστο θέαμα.

(Το "πιάτο", τμήμα του οποίου φαίνεται στη φωτογραφία, δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα γνωστά πιατάκια για τις γλάστρες, στα οποία προσθέτουμε πούσια -πευκοβελόνες- ώστε να μην πνίγονται οι μέλισσες όταν τις τροφοδοτούμε με ζαχαρούχα διαλύματα)

Η βασίλισσα προκομμένη και ταμαχκιάρα, όχι μόνον είχε δυο με τρία πλαίσια "πλάκα" στο γόνο, είχε φροντίσει να χτίσει ένα ολόκληρο πλαίσιο κερήθρας, στηρίζοντάς το στο πιάτο τροφοδοσίας και γεμίζοντάς του κατά τα 3/4 περίπου.

Φρόντισε όπως βλέπετε να την στηρίξει καλά την κερήθρα, προπολίζοντας προσεκτικά τη βάση του πιάτου στα σημεία που ακουμπούσε στα ξύλινα πλαίσια.


(Το 07 στο πλαίσιο μαρτυρά το έτος χτισίματος της συγκεκριμένης κερήθρας και βοηθά στη διαδικασία ανανέωσής των)

Προσέξτε το κενό που δημιουργείται ανάμεσα στις δυο κερήθρες. Η παρατηρητικότητα κάποιων συναδέλφων μας αρκετά χρόνια πριν (το κενό αυτό είναι πάντα σταθερό) οδήγησε την μελισσοκομία σε μια νέα εποχή, αυτήν των κινητών πλαισίων, αυξάνοντας κατακόρυφα την απόδοση. Τώρα αν αυτό ήταν καλό ή κακό, θέλει τη δική του ανάλυση. Όπως είπα πάντως, τίποτε δεν είναι μόνον καλό. Για να προσδιοριστεί θέλει τον άλλον πόλο του, το κακό. Γι' αυτό χρειάζεται και ο διάβολος, και η δεξιά, για να μπορεί να προσδιοριστεί η αριστερά (για τη χείρα μιλάω, μην πάει αλλού ο νους σας).
Παρατήρησα για να συνεχίσω κάτι που άφησα στη μέση παραπάνω, ότι οι κυψέλες στο Κ.Υ είχαν συγκριτικά περισσότερο γόνο συγκρινόμενες με αυτές του μοναστηριού (δε μας βοηθάει ο Άγιος, δε μας βοηθάει). Ο κάμπος του Μαραθώνα (που είναι κοντά στο Κ.Υ) διαθέτει περισσότερες καλλιεργούμενες εκτάσεις προσφέροντας την απαραίτητη γύρη που είναι αναγκαία συνθήκη για τη διατήρηση της ωοτοκίας. Ο ελαιώνας του μοναστηριού μπορεί να δίνει σε σύνολο περισσότερο μέλι, από την άλλη όμως εξασθενεί τα μελίσσια.
Κάτι παραπάνω φαίνεται ξέρει ο μπαρμπά-Γιώργης και δεν το κουνάει από κει.

Κλείνουμε το μάτι στο καλοκαιράκι που δε λέει να μας εγκαταλείψει με μια θεϊκή ερμηνεία.