Το Μικρό Σκαθάρι της Κυψέλης

Τα πράγματα μερικές φορές τρέχουν πιο γρήγορα απ' ότι ελπίζουμε, πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται για το κακό. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε, θα έρθει να μας βρει μόνο του.
Η μέλισσα όπως ίσως γνωρίζετε διαθέτει μια μεγάλη σειρά από εχθρούς και ασθένειες.
Με πρώτο και καλύτερο τον άνθρωπο, όλοι εξετίμησαν το γλυκό δημιούργημά της και τη ζεστασιά της φωλιάς της.
Αυτόν που σίγουρα όλοι γνωρίζετε, μιας και έγινε ο σχετικός τηλεοπτικός χαμός, είναι ο κηρόσκωρος, μια μικρή πεταλουδίτσα η οποία εναποθέτει προς εκκόλαψη τα αυγά της στο φιλόξενο περιβάλλον της κερήθρας, την οποία και κατατρώγει. Σχετικό post θα βρείτε εδώ.
Αυτόν που ούτε εγώ γνώριζα, εξ ιδίας αντιλήψεως, παρά μόνον από βιβλία η διαδικτυακές αναφορές, ήταν το "Μικρό Σκαθάρι της Κυψέλης" (Small Hive Beetle, Aethina tumida).
Δυστυχώς γνωριστήκαμε πρόσφατα.

Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχα εντοπίσει μόνο τους γνωστούς χρυσομπάμπουρες, αυτούς που μικροί τους δέναμε με κλωστή από το πόδι. Μετά βγήκαν τα τηλεκατευθυνόμενα αεροπλανάκια.

Αντιγράφω από τον μελισσοκομικού ενδιαφέροντος διαδικτυακό τόπο Beenet.gr..." Έχει εξαπλωθεί σε πολλές περιοχές στον πλανήτη όπως στην Αυστραλία και την Αμερική. Αναφέρθηκε η παρουσία του στη Βόρεια Αφρική (Αίγυπτο), και από το 2004 στην Πορτογαλία. Στην Ελλάδα δεν έχει αναφερθεί ακόμη (καλοκαίρι 2005)". Ακολουθώντας την υπερσύνδεση μπορείτε να διαβάστε περισσότερα σχετικά.
Αν όντως το σκαθάρι που εντόπισα στις κυψέλες μου είναι το "Μικρό Σκαθάρι της Κυψέλης", έχω την εντύπωση ότι αποκτήσαμε έναν νέο και ιδιαίτερα ανθεκτικό εχθρό.
Το μόνο σημείο που το διαφοροποιεί με αυτό της φωτογραφίας αναφοράς, είναι οι λευκές βούλες που έχει στην πλάτη του.

Το μέγεθός του δεν επιτρέπει την τοποθέτηση διαφραγμάτων στις εισόδους, μιας και είναι περίπου ίδιο με αυτό των μελισσών.
Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό, σκεφτείτε ότι το συγκεκριμένο που φωτογράφησα, το είχα ξεχασμένο 2-3 μέρες μέσα σε ένα άδειο βάζο, όταν το έβγαλα δεν έδειχνε να έχει ταλαιπωρηθεί καθόλου.
Διαθέτει ιδιαίτερα σκληρή πανοπλία, γερά και ...τρομακτικά (βλέπε photo) πόδια. Δεν νομίζω ότι το κεντρί της μέλισσας είναι ικανό να απειλήσει τη ακεραιότητά του.
Το μόνο παρήγορο σημείο είναι ότι το εντόπισα σε δύο αδύνατες από πληθυσμό κυψέλες (2-3 πλαισίων), μικροί αφεσμοί της περασμένης άνοιξης που τους διατηρώ κυρίως ως ρεζέρβες βασιλισσών.
Δεν το έχω εντοπίσει -ακόμα- σε δυνατή κυψέλη. Ίσως μια πιο επιμελής και επισταμένη επιθεώρηση να το άλλαξει και αυτό το δεδομένο.
Να βάλει ο Αγ. Εφραίμ το χέρι του (μιας και είναι δίπλα δηλαδή) γιατί δεν είδα καλό όνειρο χθες.

Στη φίλη τη Κλέλια ευχόμαστε ανέμελες διακοπές και από το πολύ καλό & ευαίσθητο blog της ακούμε την...ιστορία μιας καλομαθημένης γάτας.