Άργος μέρος 1ο

Όπως ήδη σας έχω προετοιμάσει η επιχείρηση μεταφορά στις μελισσοβοσκές του Άργους είναι σε εξέλιξη.
Σήμερα έγινε η πρώτη αναγνωριστική επίσκεψη και προετοιμασία.
Το ραντεβού με το Μάρκο έλεγε αναχώρηση στις 05.00π.μ αλλά η προσμονή για την επίσκεψη ήταν ισχυρότερη από τη διάθεση για ύπνο. Σκοτάδι ακόμα έξω, γλυκιά η νύχτα με τη μυρωδιά των ανθών της πορτοκαλιάς παντού, τα σύνεργα στο φορτηγό και γκάζια για το Άργος.
Την ώρα που φτάσαμε ο ήλιος ακόμα δεν είχε κάνει την παρουσία του. Ευκαιρία για καφέ και κουλούρι Θεσσαλονίκης.
Σε λίγο συναντήσαμε τον τρίτο της παρέας, φίλος, κάτοικος Αγ.Τριάδας Άργους, ο οποίος θα μας οδηγούσε στο σημείο που θα τοποθετήσουμε φέτος τις κυψέλες.
Το Άργος σε λίγες μέρες θα φιλοξενεί χιλιάδες, στην κυριολεξία, κυψέλες, καθιστώντας την εξεύρεση ελεύθερου μέρους για τοποθέτηση αδύνατη. Που να δείτε σε δυο περίπου μήνες τι θα γίνεται στη Βυτίνα. Ή μάλλον θα δείτε όταν έρθει η ώρα.
Τα πάντα βέβαια είναι γεμάτα από πυκνή άγρια βλάστηση.
Ο Μάρκος αναλαμβάνει δράσει και νάτος επί τo έργον.
Εγώ περιφέρομαι στους οπωρώνες προσπαθώντας να υπολογίσω στις πόσες μέρες θα αρχίσει η ανθοφορία.
Σε αντίθεση με την Αττική όπου οι περισσότερες ποικιλίες είναι σε πλήρη άνθηση, εδώ τα πράγματα καθυστερούν ακόμη.
Η μεταφορά προσδιορίζεται για το επόμενο του Πάσχα σαββατοκύριακο.
Η βρούβα βέβαια είναι στα ντουζένια της.
Ο θόρυβος που ακούγεται από γειτονικό οπωρώνα δεν αφήνει αμφιβολίες για το τι ακριβώς γίνεται.
Βεβαίως ο χειριστής τηρεί όλα τα μέτρα ατομικής προστασίας (παρατηρήστε ότι φοράει γάντια!!!).
Ευτυχώς τα άνθη ακόμα είναι πολύ μικρά και μέχρι τη μεταφορά των κυψελών η βιοδιαθεσιμότητα του φαρμάκου θα έχει ελαχιστοποιηθεί.
Απρόσμενη και ατυχή για το ζωντανό συνάντηση έκρυβαν τα χόρτα.

Το μέρος πλέον είναι έτοιμο, ισοπεδωμένο και τα σημάδια στη θέση τους (τα σημάδια είναι κυψέλες που λένε στους άλλους μελισσοκόμους ότι πρέπει να ψάξουν αλλού).

Το πρώτο μέρος ολοκληρώνεται με την επιστροφή μας στη βάση και τραγουδάκι αγαπημένο.