Φυτοφάρμακα

Τα περισσότερα πυρηνόκαρπα δέντρα (ροδακινιές, κορόμηλα, δαμάσκηνα) αυτήν την εποχή είναι στην πλήρη άνθησή τους.

Διάβαζα τις προάλλες σε forum μελισσοκομικού ενδιαφέροντος ότι παρατηρούνται μαζικές απώλειες πληθυσμού μελισσών στον κάμπο της Ημαθίας.

Για προσωπικούς και επαγγελματικούς λόγους βρέθηκα την προηγούμενη βδομάδα στη Βέροια, απ' όπου και το υλικό που ακολουθεί.

Περνώντας κανείς έξω από την Αλεξάνδρεια (Γιδάς για τους ντόπιους), απολαμβάνει το θέαμα των ανθισμένων δέντρων. Ένα ροζ πέπλο έχει καλύψει τη γη σε μεγάλη έκταση.

Υπό διαφορετικές συνθήκες θα ήταν η χαρά της μέλισσας. Δυστυχώς και οι δικές μου παρατηρήσεις επιβεβαίωσαν ότι τα φυτοφάρμακο "πάει σύννεφο".

Στο δρόμο για το χωράφι μας (φυτεμένο πια με λεύκες οι οποίες σου επιτρέπουν να το "παίζεις" αγρότης από την Αθήνα σε αντίθεση με τις ροδακινιές που απαιτούν πολλαπλές εργασίες) σταμάτησα και παρατήρησα πολλές φάρμες.

Ο καιρός ήταν ιδανικός. Θερμοκρασία υψηλή, ηλιοφάνεια, άπνοια. Φυσιολογικά ο τόπος έπρεπε να βουίζει από έντομα.

Ούτε για δείγμα.

Μοναδικοί φτερωτοί επισκέπτες δυο κουνούπια που απολάμβαναν τη συνεύρεση στην αγκαλιά ενός άνθους.

Σταμάτησα και σε άλλα χωράφια με τις ίδιες όμως παρατηρήσεις.

Επιστρέφοντας το μάτι μου έπεσε σε μια μισοκατεστραμμένη πινακίδα.

Κατέβηκα από το αυτοκίνητο και άρχισα να περιεργάζομαι τα δέντρα. Γνώριμα βουητά ακουστήκαν. Αρκετές μέλισσες πετούσαν στα άνθη μαζεύοντας κυρίως γύρη.

Προσέξτε με τι όρεξη δουλεύει η "ταμαχκιάρα", όπως θα έλεγε γιαγιά μου, μέλισσα.

Δεν είμαι σίγουρος αν ο συγκεκριμένος αγρότης εφάρμοζε βιολογική καλλιέργεια (σίγουρα δεν είναι απόλυτα εφικτό όταν όλοι οι υπόλοιποι τριγύρω ραντίζουν χημικά) μιας και δεν εντόπισα τις γνωστές παγίδες, πάντως το χωράφι του ήταν το μοναδικό που το επισκέπτονταν μέλισσες.

Οι ροδακινιές ραντίζονται λίγο πριν την άνθηση με μυκητοκτόνα για την πρόληψη ενός μύκητα που "σγουραίνει" τα φύλλα, του εξώασκου.

Το χημικό που χρησιμοποιείται λέγεται Ζιράμ, το οποίο όπως λέει και η ετικέτα του είναι "σχετικά μη τοξικό για τις μέλισσες".

Έχω την υποψία όμως ότι οι γεωργοί προσθέτουν το εντομοκτόνο Παραθείο για την πρόληψη του "ανθοκόπτη", ουσία η οποία είναι ιδιαίτερα μελισσοτοξική.

Σε συζήτηση με καλλιεργητές, και στην απορία μου για το πως γίνεται η επικονίαση των ανθών μιας και αυτά είναι εντομόφιλα, πληροφορήθηκα ότι οι καινούριες ποικιλίες είναι αυτογόνιμες και λιγότερο εξαρτημένες από τα έντομα.

Στην Αμερική όπως έχω ξαναπεί η κυριότερη πηγή εσόδων των μελισσοκόμων είναι η ενοικίαση μελισσοσμηνών για επικονίαση καλλιεργειών. Στην πατρίδα μας θα πρέπει να "κατασκευάσουμε" ειδική ράτσα μέλισσας απρόσβλητη στα χημικά φυτοφάρμακα.

Πριν γίνω μελισσοκόμος ήμουν ραδιοπειρατής στα ερτζιανά της Θεσσαλονίκης, ως Μουσικός Γαλαξίας. Και επειδή του χούι πάντα φεύγει τελευταίο, ορίστε και ένα άσμα.