Επίλογος

....Οι δρόμοι αλλάζουν, οι καιροί αλλάζουν, οι τρόποι αλλάζουν, αλλά ο σκοπός είναι ίδιος. Αυτή είναι η μοίρα μας, να αγωνιζόμαστε και να αντιστεκόμαστε. Να πολεμάμε και να πέφτουμε, να πέφτουμε και να νικάμε...
....Αντισταθήκαμε στο θάνατο της μνήμης, γιατί η λησμονιά είναι ο θρίαμβος των εξολοθρευτών...

...Να τους το πούμε να το καταλάβουνε.
Πως δεν χαμηλώνει ο Ολυμπος. Πως δεν αλλάζει ο ήλιος, πως δεν αλλάζουνε τα χρώματα ποτέ σ’ αυτή τη χώρα.
Και πως δεν κόπηκε ποτέ στη μέση το τραγούδι.
Τ’ αφήνει ο γέρος του Μωριά, το ξαναπιάνει ο Αρης.
Τ’ αφήνουν τα κλεφτόπουλα, το παίρνουν οι Ελασίτες
Το παίρνουν τα ψηλά βουνά, το σέρνουν τα ποτάμια
Τ’ αφρολογούν οι θάλασσες, καίγονται τα λημέρια?

Για την αντιγραφή BeeHappy

Το πλήρες (επιμελώς "εξαφανισμένο" απο Μ.Μ.Ε) κείμενο, εδώ