Ο Γλάρος
...δεν έχουμε την πρόθεση να πετάξουμε πια γιατί το όνειρο σακατεύτηκε για πάντα.
posted by BeeHappy | 12:41 μ.μ.
- Δύναμη
- A Reason to Bee Happy
- 15 Ιουλίου 2009 (Αρχικός τίτλος Μνήμη-Έρωτας-Θάνατος)
- Όταν ξέρεις πως ο Θάνατος έρχεται...
- Αφεσμός & Επανάσταση
- Αρλέτα - Δεληβοριάς
- Εωράκαμεν τους Ληστάς
- Η Βασίλισσα, Οι Κηφήνες & Η Κλειτοριδεκτομή
- Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς.
- Η Κρυφή Ζωή των Μελισσών - Η Ταινία
Δείτε και εδώ...
Bees/Blog- Μέλισσες Πάρου
- Και στη Μύκονο Μέλισσες
- Κόκκινες Μέλισσες
- Μελισσονίκος
- Μελισσάκι
- Σύντεκνος
- ARKADAŞ ARICI
- Becky's Bees
- Bees in the Antipodes
- City Bees
- Linda's Bees
- Propolis
- Άσπα εκ Βορείων
- Αστεράκι που πέφτει
- Με Χρώματα κι Αρώματα
- Μάγισσας Μαγειρέματα
- Τσικνίσματα Μυκόνου
- Φωτογραφίες & Άλλα
- Μαύρος Κύκνος
- Στείλε μήνυμα
4 Comments:
Γιατί τόση απαισιοδοξία; Ο άνθρωπος δεν ζεί για να πεθαίνει αλλά για να αγωνίζεται. Αν κάποιοι έκαναν πίσω στις ιδέες τους δεν σημαίνει να αποτελούν παράδειγμα και για τους άλλους. Ας μην τους προβάλλουμε τουλάχιστον ώστε οι επόμενοι να αποκτούν άλλο δρόμο δύναμης και αγώνα.
Καλό!
Το όνειρο δεν είναι κάτι που μπορεί να σακατευτεί ή όχι. Σακατεύεται η ψυχολογία κάποιου όταν καταλάβει ότι είχε πιστέψει σε κάτι εξωπραγματικό και μη εφαρμόσιμο. Αλλά το όνειρο είναι εκεί και περιμένει τον επόμενο καλοπροαίρετο που θα το πιστέψει λόγω αφέλειας, και ο οποίος θα το παρατήσει καθώς ωριμάζει και ξυπνάει. Βέβαια κάποιοι δεν ωριμάζουν – ξυπνάνε ποτέ …
Ισότητα λέει και κουραφέξαλα …
Για να φέρεις ισότητα θα πρέπει να ανεβάσεις αυτόν που είναι χαμηλά ή να κατεβάσεις αυτόν που είναι υψηλά. Αλλά αυτός που είναι χαμηλά βρίσκεται εκεί γιατί δεν μπορεί να ανέβει ψηλά. Και αυτός που είναι ψηλά δεν γουστάρει να κατέβει χαμηλά. Και γιατί να γουστάρει άλλωστε; Εσύ θα γούσταρες;
Πώς μπορείς να εξισώσεις τον εργατικό με τον τεμπέλη;
Πώς μπορείς να εξισώσεις τον έξυπνο με τον βλάκα;
Πώς μπορείς να εξισώσεις τον ηθικό με τον ανήθικο;
Πώς μπορείς να εξισώσεις τον δραστήριο με τον οκνό;
Ο τεμπέλης θα είναι πάντα τεμπέλης, ο βλάκας θα είναι πάντα βλάκας, ο οκνός θα είναι πάντα οκνός, κλπ … Αν προσπαθήσεις να φέρεις ισότητα, θα πρέπει να υποχρεώσεις τον έξυπνο να φέρεται σαν βλάκας, τον εργατικό να τεμπελιάζει, και τον δραστήριο να την αράζει. Όμως τελικά δεν είναι και αυτό φασισμός;
Κάποιοι άλλοι πίστεψαν πως η ισότητα και η δικαιοσύνη (αυτό που εκείνοι αντιλαμβάνονται ως ισότητα και δικαιοσύνη) θα έλθει με την εσωτερική αναμόρφωση … άλλο όνειρο και τούτο
Όσοι λοιπόν απλά ονειρεύονταν, κάποτε ξύπνησαν, και όσοι δεν έμειναν στο όνειρο αλλά προσπάθησαν να το εφαρμόσουν στην κοινωνία, είτε κάηκαν ζωντανοί, είτε τους ανέβασαν στον σταυρό, είτε απλά κατάφεραν τελευταία στιγμή να σώσουν το τομάρι τους … ΑΛΛΑ κάποιοι εκμεταλλευόμενοι τα όνειρα των άλλων, ανέβηκαν ψηλά και δεν το κουνάνε από εκεί. Αυτοί είναι οι μόνοι κερδισμένοι από τα όνειρα. Τα όνειρα των άλλων !!! όχι τα δικά τους, γιατί αυτοί δεν ονειρεύονται, έχουν τα μάτια τους ορθάνοικτα.
Πάψε να υποφέρεις και δες την πραγματικότητα. Η ανθρωπότητα είναι αυτό που μπορεί να είναι. Τόσο μπορεί τόσο είναι
Να υποφέρω?
Εντάξει δεν με ξέρεις προσωπικά και το αγνοώ.
Διαφωνώ φυσικά με σχεδόν όλα όσα γράφεις καθώς ξεκινάμε από άλλες αρχές. Εξισώνεις διαφορετικά πράγματα.
Θα επαναλάβω κάτι που έγραψα και παλιά.
Όσο υπάρχει μνήμη θα υπάρχει και ιστορία και όσο υπάρχει φαντασία θα υπάρχει και ουτοπία. Το σημαντικό για μια αναστύλωση της πάντα αναγκαίας ουτοπίας είναι να διαφυλαχτεί, ως κόρη οδυσσεϊκού οφθαλμού, η καλή συνεργασία της μνήμης με τη φαντασία. Όσο οι μουζίκοι προσεύχονται εκτός απ' το Θεό, τον εγγυητή της ουράνιας ουτοπίας, και στον Λένιν, τον εγγυητή της γήινης ουτοπίας, πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home