Το παλαιότερο απολίθωμα μελισσών

Πραγματικά πολύ εντυπωσιακές οι φωτογραφίες και οι τελευταίες αναρτήσεις του Κώστα.
Οι σκούρκοι με το μέγεθος και τη σωματοδομή τους ασκούν ένα δέος.
Ένα άρθρο που "πέτυχα" ακολουθώντας σύνδεσμο άλλου άρθρου με αφορμή άρθρο στο μελισσοκομικό περιοδικό BEECRAFT, ισχυρίζεται ότι η μέλισσα αποτελεί εξέλιξη της σφήκας, πιθανόν λοιπόν και του σκούρκου.
Το παρακάτω απολίθωμα προσδιορίζεται να έχει ηλικία 100 εκατομμυρίων ετών και βρέθηκε σε ένα ορυχείο στην κοιλάδα Hukawng της Myanmar (Βιρμανία) πολύ καλά διατηρημένο μέσα σε απολιθωμένο (επίσης) ρετσίνι, το γνωστό ως κεχριμπάρι ή στα αρχαία Ελληνιά, ήλεκτρον.

Είναι η παλαιότερη γνωστή μέλισσα που έχει καταφέρει η επιστήμη να προσδιορίσει μέχρι σήμερα. Έχει (όπως αναφέρει ο σχετικός ερευνητής, George Poinar) πολλά από τα χαρακτηριστικά της σφήκας αν και αρκετά κοντά στη γνωστή μέλισσα.
Το εύρημα βοηθάει τους επιστήμονες να προσδιορίσουν το χρόνο έναρξης της διαφοροποίησης των ειδών μέσω της εξελικτικής τους πορείας.
Ένα από αυτά είναι τα πίσω πόδια και τα χιλιάδες τριχίδια επί αυτών που χρησιμεύουν στη συλλογή γύρης από τη μέλισσα, σε αντίθεση με τη σφήκα η οποία είναι σαρκοφάγος (ως πηγή πρωτεΐνης) και δεν αποθηκεύει μέλι. Δεν αποθηκεύει μέλι καθώς το χειμώνα όλος ο πληθυσμός των σφηκών εξαφανίζεται. Επιζεί μόνον η βασίλισσα αφού βρει κατάλληλο κατάλυμα, μακριά από τη φωλιά της, για να ξαναρχίσει το νέο κύκλο της την Άνοιξη.


Το ότι δεν υπήρχε η ανάγκη για συλλογή γύρης μας αφήνει να καταλάβουμε ότι δεν υπήρχε πολύ διαθέσιμη γύρη. Τα κυριότερα δέντρα ήταν τα κωνοφόρα, τα οποία είναι ανεμόφιλα. Οι ανάγκες λοιπόν σε έντομα για την επικονίαση ήταν μικρές. Περίπου την ίδια εποχή προσδιορίζεται και η αρχή της ραγδαίας ανάπτυξης των φυτών που εξαρτούσαν την αναπαραγωγή τους από τα έντομα. Ήταν η αρχή της διαφοροποίησης πολλών ειδών καθώς η γύρη προσφέρει γρήγορη αναπαραγωγή, έντονη διασπορά και ταχεία διαφοροποίηση. Ήταν περίπου τότε που η μέλισσα θα γίνει το πιο χρήσιμο από τα έντομα στον πλανήτη.
Μιας και μιλάμε για εξέλιξη να πούμε ότι εδώ και ένα χρόνο περίπου έχει αποκρυπτογραφηθεί ο γενετικός κώδικας των μελισσών. Είναι το τρίτο σε σειρά έντομο που αποκρυπτογραφείται μετά τη μύγα και το κουνούπι.
Το επίτευγμα αυτό μας δίνει ενδείξεις για τη σύνθετη κοινωνική της συμπεριφορά, την υψηλή αίσθηση όσφρησης και την αφρικανική προέλευσή της.
Τα γονίδια τα σχετικά με την όσφρηση ξεπερνούν αριθμητικά εκείνα που συνδέονται με την προτίμηση.
Είναι αλήθεια εντυπωσιακά μικρός ο χρόνος ανάμεσα στην ώρα που ανοίγω την πόρτα της μελισσοκομικής μου αποθήκης και της εμφάνισης της πρώτης μέλισσας.
Καθώς το θέμα μας σήμερα είναι το παρελθόν ας αναφέρουμε εδώ και το πρώτο άρθρο που στάθηκε η αφορμή για τη μικρή αυτή περιήγηση.
Έσπαγαν το κεφάλι τους να καταλάβουν οι ερευνητές σε τι αναφέρεται η Βίβλος όταν περιγράφει της γη της Επαγγελίας ως τόπου όπου ρέει το μέλι και το γάλα και δεν τους έβγαινε. Θεωρούσαν λοιπόν ότι αναφέρεται στο "μέλι" των σύκων αφού πουθενά αλλού δεν γινόταν αναφορά για καλλιέργεια της μελισσοκομίας.
Πρόσφατα, τον περασμένο Σεπτέμβριο, αρχαιολόγοι της Ιεσουσαλήμ ανακάλυψαν 30 κυψέλες που χρονολογούνται από το 900π.Χ.
Είναι κατασκευασμένες από άχυρο και άργιλο, διαθέτουν τρύπα για την έξοδο των μελισσών αλλά και μετακινούμενο καπάκι για την πρόσβαση του μελισσοκόμου!!!

Είναι το μοναδικό στοιχείο για μια προηγμένη μελισσοκομία στην περιοχή των Αγίων Τόπων την εποχή της Βίβλου.

Το τραγουδάκι σήμερα είναι από το ιστολόγιο μιας καλής και τρυφερής ψυχής που έβαλε ...άνω τελεία. Της εύχομαι να περνάει καλά.

10 ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΙ ΞΥΔΑ...