Στην Κυψέλη
Μελισσοκόμος επί τω έργω
Name: BeeHappy
Location: ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ, GR

Δευτέρα, Νοεμβρίου 05, 2007

Ανακύκλωση Κεριού

Το κερί είναι το δομικό, θα μπορούσε να πει κανείς, στοιχείο μιας κοινωνίας μελισσών.
Σε μια από τις πρώτες αναρτήσεις αυτού του ιστολογίου είχα αναφερθεί σχετικά με το κερί.
Υλικό πολύτιμο, παράγεται σε συγκεκριμένες εποχές και κάτω από ειδικές συνθήκες.
Από πολύ παλιά ανακαλύψαμε την αξία του και το χρησιμοποιούμε καθημερινά σε δεκάδες χρήσεις. Από το κεράκι που ανάβει ο πιστός μέχρι την κρεμούλα που θα κάνει τις γυναίκες πιο γοητευτικές. Σύντομα μάλιστα ετοιμάζω συνταγή που σας την κρατάω έκπληξη, τρέμε μάγισσα ο μελισσοκόμος εζήλωσε την χάρην σου.
Σε παλιές εποχές ο μελισσοκόμος προκειμένου να τρυγήσει το μέλι του, έκοβε όλες τις κερήθρες που περιείχαν το μέλι και με συμπίεση το διαχώριζε από το κερί. Με τον τρόπο αυτό κάθε χρόνο οι μέλισσες έπρεπε να κατασκευάζουν καινούρια φύλλα κερηθρών.
Η ανακάλυψη του κινητού πλαισίου άλλαξε τα δεδομένα στη σύγχρονη μελισσοκομία.
Ο μελισσοκόμος δεν καταστρέφει πια τις κερήθρες κάθε που θέλει να πάρει το μέλι από αυτές.
Γερά προσαρμοσμένες οι κερήθρες στα ξύλινα, ενίοτε και πλαστικά, πλαίσια και υποστηριζόμενες από συρμάτινες ενισχύσεις, μπαίνουν στις φυγοκεντρικές συσκευές και αδειάζουν από το περιεχόμενό τους. Οι αλλοιώσεις που προκύπτουν είναι συνήθως ελάχιστες και εύκολα επιδιορθώσιμες από τις μέλισσες.
Έτσι ο μελισσοκόμος χρησιμοποιεί ξανά και ξανά τα ίδια πλαίσια. Μεγάλη οικονομία, μιας και για κάθε νεοχτισμένη κερήθρα η μέλισσα θα πρέπει να "καταναλώσει" δύο με τρία κιλά μέλι ως ισοδύναμη ενέργεια.
Με τον καιρό όμως και τη συνεχή χρήση, η κερήθρες "γεμίζουν" με προβλήματα.
Καθώς η βασίλισσα χρησιμοποιεί τα κελιά των κερηθρών ως φωλιά για τα αυγά της, αυτά γεμίζουν σταδιακά με υπολείμματα από τις προηγούμενες εκκολάψεις. Οι επιφορτισμένες με την καθαριότητα μέλισσες θα γυαλίσουν στην κυριολεξία το κάθε κελί καλύπτοντας με ένα λεπτό στρώμα νέου κεριού το προηγούμενο όταν αυτό είναι ανάγκη. Σταδιακά έτσι το μέγεθος του κελιού θα μειωθεί όπως και ο διαθέσιμος χώρος στο νέο έντομο με αποτέλεσμα όλο και πιο μικρόσωμες μέλισσες. Η κερήθρα γίνεται δύσκαμπτη και σκληρή, σε τίποτε όμοια με την αρχική.
Είπαμε παραπάνω ότι η ανακάλυψη του κινητού πλαισίου σήμανε τη νέα εποχή για τη μελισσοκομία. Η νέα αυτή εποχή, έχω ξαναγράψει, ήταν σε πλήρη συμφωνία με το Αμερικάνικο πρότυπο της μεγαλύτερης δυνατόν ανά μονάδα μέτρησης απόδοσης.
Κυρίαρχος παράγοντας στο μοντέλο αυτό είναι τα (χημικά) φάρμακα. Έλα όμως που τα σκευάσματα αυτά απορροφώνται από το κερί και ανά τρύγο αποδεσμεύουν τα υπολείμματα στο μέλι? Σχετικό παράδειγμα που όλοι γνωρίζετε είναι το πρόβλημα με την κηροσκωρίνη που πριν μερικά χρόνια μας απασχόλησε (άκαιρα και αναίτια αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).
Ο συνεπής λοιπόν μελισσοκόμος φροντίζει τακτικά να ανανεώνει τις κερήθρες του λιώνοντας τις παλιές και χτίζοντας καινούριες. Το πόσο τακτικά έχει να κάνει με τον ίδιο τον μελισσοκόμο αλλά και την κατάσταση της κερήθρας. Θεωρώ ότι κάθε 3 με 4 χρόνια το πολύ θα πρέπει να γίνεται η σχετική αντικατάσταση και μάλιστα για μελισσοκομείο που δεν χρησιμοποιεί χημικά σκευάσματα παρά μόνον οργανικά ή άλλες μη υπολειμματικές μεθόδους.
Αφού γίνει το ξεδιάλεγμα των προς ανακλύκλωση πλαισίων ο κάθε μελισσοκόμος θα ακολουθήσει κάποια διαδικασία για την ακάκτηση του μεγαλύτερου ποσοστού του κεριού που υπάρχει στην κερήθρα. Παρακάτω θα σας περιγράψω τον τρόπο που ακολουθώ.
Το μεγαλύτερο μέρος των πλαισίων που χρησιμοποιώ είναι καινούρια, αγορασμένα τα τελευταία 3 χρόνια όπως και οι κερήθρες, αφού εκμεταλλεύομαι κάθε χρόνο την ανθοφορία των εσπεριδοειδών για χτίσιμο. Υπάρχουν ελάχιστα πλέον αυτήν την στιγμή παλιά, άλλων μελισσοκόμων πλαίσια, τα οποία βρίσκονται στην κατοχή μου είτε από την αρχική αγορά είτε από κάποιες παραφυάδες που αγόρασα ένα χρόνο μετά.
Η κερήθρα που βλέπετε μιλά από μόνη της ότι θέλει ανακύκλωση. Κελιά κακοσχηματισμένα, σκληρά και στενά από την πολύ χρήση.

Αυτή παρ' όλο που είναι φετινή κερήθρα θα οδηγηθεί στον ατμό καθώς περιέχει νεκρές λάβρες μελισσών λόγω ψύξης του γόνου.
Για το λιώσιμο χρησιμοποιώ κηροτήκτη ατμού, μια διπλοπύθμενη συσκευή, όπου με τη βοήθεια του ατμού θα λιώσει η κερήθρα από το πλαίσιο και το κερί θα τρέξει έξω από αυτήν.


Ήδη λόγω της χαμηλής εξωτερικής θερμοκρασίας το κερί άρχισε να στερεοποιείται.

Το πρώτο διάλυμα είναι γνωστό και ως κερόμελο, καθώς περιέχει και αρκετή ποσότητα μελιού που έλιωσε μαζί με το κερί. Σε όλη τη διάρκεια της σχετικής διαδικασίας οι μέλισσες κάνουν πάρτι, είτε σε σταλαγματιές μελιού (φωτογραφία στην κορυφή) είτε στα κερόμελα.
Τα παλιά ξύλινα πλαίσια αφού απομακρυνθούν τα σύρματα αποτελούν τέλειο προσάναμμα για το τζάκι. Την επόμενη μέρα το κερί θα έχει στερεοποιηθεί στην επιφάνεια και κάτω, ή μερικές φορές αν η ψύξη γίνει γρήγορα και μέσα σε αυτό θα υπάρχουν μερικά υπολείμματα που πέρασαν το πρώτο φιλτράρισμα. Το συγκεκριμένο βέβαια είναι απόκτημα από λιώσιμο απολεπισμάτων, και αυτός είναι ο λόγος που έχει τόσα πολλά ξένα σώματα μέσα.
Θα ακολουθήσει νέος βρασμός με αρκετό καθαρό νερό στο οποίο προς το τέλος της βράσης θα προσθέσω μερικές κουταλιές οξαλικό οξύ. Το υγρό κερόνερο θα περάσει από λεπτό φίλτρο και θα μπεί στα καλούπια.
Την άλλη μέρα πλέον θα έχουμε αποκτήσει καθαρό, μοσχομυριστό κίτρινο κίτρινο κεράκι.
Μέχρι να αποκτήσω τη δική μου μηχανή κατασκευής, δυστυχώς θα ανταλλάσω το όμορφο αυτό κερί με έτοιμα φύλλα κερήθρας τρίτων κατασκευαστών.


Θαυμάστε τους χειρισμούς αυτής της γυναίκας με τα λευκά μαλλιά.
Προσέξετε πόσο πειθήνια εκτελεί ο κυρ' Αριστείδης...



Ακούμε "The Boxer". Έχουμε ακούσει και παλιά, και θα ακούσουμε ξανά και ξανά καθώς το ντουέτο αυτό ήταν και εξακολουθεί να είναι από τα πιο αγαπημένα μου.

16 Comments:

Blogger chaniabee said...

έχεις απόλυτο δίκιο, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι παλιοί μελισσοκόμοι δεν θέλουν να αντικαθιστούν τις παλιές? ακόμα επικρατεί το σύνδρομο της κατοχής? μήπως αυτό το σύνδρομο έχει κληρονομηθεί και από της καινούριες γενιές ? ή η έλλειψη ενημερώσεις , μάλλον θα έλεγα η άρνηση ενημερώσεις από τους ημιμαθής αρασιτεχνες μας ,που το παίζουν διδάσκοντες και γνώστες του αντικειμένου ?όσες μέλισσες αγόρασα πριν μερικά χρόνια , καμία δεν είχε κερί λιγότερο από 5 χρόνων , αν συνοριζόμουνα θα άφηνα μόνο τις μέλισσες μέσα χωρίς κεράκια. δεν ξέρω κατά πόσο συμφέρει να αγοράσει κάποιος μηχανή για κεριά! αλλά εσάς μέσω συλλόγου δεν σας καλυβουν? παλιά όταν γίνονταν ο τρύγος με πίεση μετά τα απολεπιδια τα έβραζαν και όπως λες και εσύ έπαιρναν την λεγόμενη χουμελη κάτι σαν πετουμεζι !!1

11/05/2007 6:37 μ.μ.  
Blogger glam said...

Το κακό είναι ότι τα φύλλα που αγοράζουμε περιέχουν, άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερο, παραφίνη, και ας το αρνούνται οι κατασκευαστές τους, το καθαρό κερί δεν σπάει, ούτε στις χαμηλές θερμοκρασίες, δεν στάζει όταν καίγεται σαν κερί, κ.λ.π.
ενδιαφέρον για το μηχάνημα των φύλλων, πόσο κάνει ,κ.α.

11/05/2007 9:35 μ.μ.  
Blogger BeeHappy said...

Η συνήθεια είναι δεύτερη φύση, φίλε σύντεκνε. Έτσι έμαθαν, κανείς δεν φρόντισε να τους ενημερώσει και τώρα δεν υπάρχει περιθώριο για αλλαγή. Έτσι ξέρω έτσι το κάνω. Είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα της αγροτικής μας οικονομίας συνολικότερα.
@glam
Η παραφίνη είναι το λιγότερο. Το πιο ανησυχητικό είναι το πιθανά υπολείμματα φαρμάκων, αν και ελάχιστα.
Παρεμπιπτόντως το καθαρό κερί σπάει, ενώ ένα φύλο κερήθρας που το διπλώνεις σε ρολό σίγουρα δεν είναι σκέτο καθαρό κερί. Το κεράκι καίει γλυκά και αθόρυβα χωρίς αναλαμπές και τριρτσιρίσματα (τι λέξη!!!).
Υπάρχουν μικρές πρέσες για κατασκευή φύλλων κερήθρας με κόστος αν δεν κάνω λάθος γύρω στα 1.000-2.000€.

11/06/2007 10:10 π.μ.  
Blogger witchofdaffodils said...

Καλά μιλάμε για το ποστ! Μπορεί για τους φίλους σας μελισσοκόμους όλα αυτά να είναι κοινός τόπος, για μας είναι πραγματικό μάθημα. Το κερί σας είναι τόσο ωραίο που πιάνω την οθόνη! κριμα που το ανταλάσσετε..

Επίσης, εχω να καταγγείλω ότι θέτε να μου πάρετε τη δόξα. Αναμένω τη συνταγή και να είστε σίγουρος ότι επειδή είμαι άκρως αντικειμενική θα της βρω χίλια δυό κουσούρια. Σηκώνω λοιπόν το γάντι που μου πετάτε και θα σας απαντήσω σε συνταγή σαπουνιού με προϊόντα μελισσας. Σας υπόσχομαι να χλωμιάσετε.

11/06/2007 12:03 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ενα χαρακτιριστικό που μου το είπαν και μένα για το πότε μια κερήθρα θέλει αλλαγή άσχετα με την ηλικία της είναι η στρογγυλάδα των κελιών.Από εξάγωνα που είναι αρχικά με τις πολλές εκκολάψεις και βάζοντας οι μέλισσες σε κάθε εκκόλαψη πρόπολη γίνεται το κελί στρογγυλό

11/06/2007 5:43 μ.μ.  
Blogger Θεοδόσης Κατσαρός said...

Βeehappy καλησπέρα,
Δυστυχώς κανένα εργαστήριο κατασκευής φύλλων κεριού δεν κάνει αναλύσεις για κατάλοιπα φαρμάκων. Να ληφθεί δε υπόψην ότι εισάγεται πολύ κερί από χώρες που δεν κάνουν ισχύουν ακόμα όρια καταλοίπων. Όταν δίνουμε το κερί μας δε, όσο γνωστό και να είναι το εργαστήριο ποτέ δεν ξέρουμε ότι θα πάρουμε φύλλα από το δικό μας κερί....

11/06/2007 8:50 μ.μ.  
Blogger Θεοδόσης Κατσαρός said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

11/06/2007 8:50 μ.μ.  
Blogger BeeHappy said...

Σχεδόν σίγουρα, φίλε Θεοδόση, δεν παίρνουμε σε φύλλα το κερί μας. Εκτός και διαθέτει κανείς πολύ κερί και χρόνο να περιμένει να εργαστεί η μηχανή για το δικό του κερί μόνο, απλά ανταλλάσει το κερί του με έτοιμα φύλλα. Προσωπικά αγοράζω φύλλα κεριού Χούχουτα, από τη Νικήτη Χαλκιδικής. Άπαξ του έτους θα πάρω τη δόση μου από Χαλκιδική οπότε και ανταλλάσω και το κερί μου. Ίσως να υπάρχει καλύτερη αγορά, π.χ. φαρμακοβιομηχανία, βιομηχανία καλλυντικών όπου θα μπορούσε κανείς να διαθέσει καλής ποιότητας κερί, ειδικά όπως αυτό των απολεπισμάτων.
@witch
Μου κόπηκε η λαλιά...

11/07/2007 9:31 π.μ.  
Blogger Thodoris said...

Φοβερό post, φοβερό blog! Σήμερα το ανακάλυψα και έχω μείνει άναυδος. Μου θυμίσατε τα παιδικά μου χρόνια, όταν πήγαινα με τον παππού μου στα μελίσσια και τον "βοηθούσα". Άλλες εποχές, όμορφες, γλυκές σαν...μέλι!

11/08/2007 12:27 π.μ.  
Blogger Yorgos said...

Ο χρόνος μου λίγο πιεσμένος σαν σε πρέσα κεριού. Σου στέλνω λοιπόν ένα πολύ ενδιαφέρον παλιό σχετικό βιβλίο: http://bees.library.cornell.edu/cgi/t/text/pageviewer-idx?c=bees&cc=bees&idno=5707097&node=5707097%3A1&frm=frameset&view=image&seq=1

"και το κορμάκι μου σαν το κερί να λιώνει"(από λαϊκό άσμα)

11/09/2007 11:08 π.μ.  
Blogger BeeHappy said...

@drteddy
Τυχεροί όσοι γνώρισαν αυτό που λέμε "χωριό". Έχω την τύχη να είμαι ένας από αυτούς και οι μνήμες, όπως και οι δικές σας, είναι πάντα δυνατές και ευχάριστες.
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.

Πολύ χρήσιμος ο σύνδεσμος Γιώργο.
ΑΛήθεια το κερί ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες.
Επεξεργάζομαι ένα βίντεο από τηλεοπτική εκπομπή και σύντομα θα το προσθέσω. Δείχνει τον τρόπο που χρησιμοποιούσαν παλιά για να λιώσουν τα κεριά.

11/09/2007 12:50 μ.μ.  
Blogger glam said...

Διόρθωση , εννοούσα χωρίς καμία επεξεργασία, όπως βγαίνει από την κερήθρα, το δοκίμασα στην κατάψυξη και λύγιζε !!!

11/12/2007 2:57 π.μ.  
Blogger Beekeeper said...

A ρε Σπύρο με τα κεριά σου... ωραιος...σχεδον τα μυρίζω. Αυτο που λες με το προσαναμα επίσης με αγγιξε... ακομα καιω στο χωριο τα πλαισια του παπου μου για προσαναματα, μαζι με κατι παλιους τσατμαδες(για όσου γνωρίζουν)

καμια φορα νιωθω στενομυαλος σαν γερος μελισσοκομος. Νομίζω λοιπον οτι ξερω εναν λογο για τον οποιο κρατουν οι γεροντες τα παλια πλαισια. Παει το μεγαλο το κοριτσι και γεννα συνεχεια εκει.

Ρε γμτ. Οσο και να στενευουν οσο και να μαυρίζουν όσο και να στρογγυλευουν, η βασιλισσα παει και γεννα παντα στα παλια με πιο μεγαλη ευκολια. Οταν ειναι γεμάτο γόνο πως σκ@τ@ το αντικαθιστας?

11/12/2007 10:58 μ.μ.  
Blogger witchofdaffodils said...

τι έγινε ντιαρεστ, μ'αυτή την κρέμα? και μεις βαριόμαστε αλλά δεν κάνουμε έτσι..

12/03/2007 10:54 π.μ.  
Blogger BeeHappy said...

Ναι είναι αλήθεια, μου συμβαίνει κάπως σαν, όταν έπρεπε να διαβάσω για τις εισαγωγικές στο πανεπιστήμιο (πολλά-πολλά χρόνια πριν), είχα τόσα για διάβασμα που δεν ήξερα από που να αρχίσω.
Τώρα όμως με κουρντίσατε και οφείλω να ανταποκριθώ.
Σύντομα λοιπόν στις οθόνες σας...

12/03/2007 11:02 π.μ.  
Blogger witchofdaffodils said...

μερσί

ΥΓ πόσα πολλά;)

12/03/2007 12:17 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home